Architektoniczne piękno Kamienicy 'Pod Motylami'
Kamienica przy ul. Wólczańskiej 4 w Łodzi to doskonały przykład architektury mieszkaniowej XX wieku, łączącej funkcjonalność z bogatą ornamentyką. Mimo braku archiwalnych dokumentów pozwalających na dokładne datowanie i identyfikację architekta, przypuszcza się, że budynek powstał w latach nastych XX wieku.
Czteropiętrowa kamienica z użytkowym poddaszem reprezentuje typową dla tamtego okresu formę „studni” – zamkniętego z czterech stron podwórza, otoczonego fasadą frontową i oficynami. Szczególnie imponująca jest elewacja frontowa, wychodząca na ul. Wólczańską, gdzie uwagę przyciąga boniowany cokół oraz starannie wykonane detale. Nadświetle nad drzwiami wejściowymi, zdobione barwnym witrażem z motywem rusałki pawika, wprowadza Gości w wyjątkowy charakter kamienicy.
Kamienica przy Wólczańskiej 4 to nie tylko świadectwo architektonicznego kunsztu, ale także miejsce, gdzie przeszłość przenika współczesność, wzbogacając przestrzeń miasta o unikalny charakter.
Rewaloryzacja i historia kamienicy
Rewaloryzacja żeliwnych odbojów w kształcie krasnali
Elementy architektoniczne pełniące funkcję zarówno dekoracyjną, jak i praktyczną zasługują na szczególną uwagę podczas rewitalizacji zabytkowych kamienic. W naszej inwestycji wyjątkowym przykładem są masywne, żeliwne odboje w kształcie krasnali – strażnicy prześwitu bramnego. Te oryginalne detale, znane z łódzkiej przestrzeni miejskiej, chronią krawędzie ścian przed uszkodzeniami, dawniej powodowanymi przez wozy konne, a obecnie przez pojazdy mechaniczne.
Wybór materiału, z którego wykonano odboje, nie jest przypadkowy. Żeliwo, czyli mocno nawęglone żelazo, charakteryzuje się dużą wytrzymałością na uszkodzenia oraz łatwością w formowaniu. Technika ta stała się popularna w Polsce w XIX wieku wraz z rozwojem industrializacji, a żeliwne odboje, słupy i elementy architektoniczne stały się nieodłącznym elementem miejskiego krajobrazu. Na niektórych egzemplarzach zachowały się nawet szwy odlewnicze, stanowiące ślad tradycyjnych metod produkcji.
Krasnale, będące symbolem łódzkich kamienic, występują w różnych wariantach, jednak największą popularnością cieszą się te z tarczą. Nasza kamienica może poszczycić się drobniejszym, zwartym modelem tego wyjątkowego projektu, który od lat pełni funkcję nie tylko użytkową, ale także ozdobną.
W ramach rewaloryzacji odboje zostały poddane kompleksowej konserwacji. Proces ten obejmował demontaż, staranne oczyszczenie oraz zabezpieczenie powierzchni specjalistyczną farbą ochronną, co gwarantuje ich trwałość na kolejne dekady. Po zakończeniu prac krasnale powróciły na swoje miejsce, gotowe do dalszego pełnienia swojej funkcji i cieszenia oczu mieszkańców oraz odwiedzających.
Te wyjątkowe detale, będące świadectwem historii i kunsztu rzemieślniczego, stanowią integralną część dziedzictwa naszej kamienicy. Zapraszamy do odwiedzenia naszej inwestycji i podziwiania odbojów w ich pełnej krasie – naszych niezłomnych strażników, którzy nigdy nie zasypiają!
Historia
Kamienica przy ul. Wólczańskiej 4, powstała w latach 1913-1914, jest świadectwem dynamicznego rozwoju Łodzi w okresie jej przemysłowej świetności. Wzniesiona na planie prostokąta, obejmuje budynek frontowy, dwie oficyny boczne oraz zamykającą oficynę poprzeczną. Budynek zachwyca wczesnomodernistyczną architekturą z subtelnymi zdobieniami, inspirowanymi barokiem i secesją, które w harmonijny sposób łączą funkcjonalność z elegancją.
Ulica Wólczańska, na której znajduje się kamienica, ma swoje początki w 1825 roku, kiedy została wydzielona na terenach dawnej wsi Wólka. W okresie prosperity przemysłowej Łodzi, przy ulicy tej wznoszono rezydencje znanych fabrykantów, takich jak Kindermann, Lange czy bracia Schweikert. W bezpośrednim sąsiedztwie kamienicy, pod numerem 6, znajdowała się synagoga „Litwiaków”, zniszczona przez okupanta w 1939 roku.
Charakterystycznymi elementami architektury kamienicy są monumentalna fasada z dwoma ryzalitami zwieńczonymi szczytami oraz ażurowa, dwuskrzydłowa brama wejściowa z radialnym układem szprosów. Wnętrze budynku kryje liczne detale z epoki, takie jak ozdobne kafle podłogowe, geometryczne balustrady schodów i ornamenty roślinne na spocznikach.
Pomimo upływu czasu kamienica zachowała swój niepowtarzalny charakter, będąc dziś jednym z ważniejszych przykładów dziedzictwa architektonicznego Łodzi. Odrestaurowana z dbałością o oryginalne detale, stanowi świadectwo bogatej historii miasta i jego mieszkańców.
Początki ulicy Wólczańskiej
Ulica Wólczańska, która dziś stanowi integralną część Łodzi, ma swoje korzenie w roku 1825. Wówczas została wydzielona na terenie wsi Wólka. W ciągu kolejnych lat stała się miejscem, gdzie fabrykanci i przemysłowcy budowali swoje rezydencje.
Złoty Wiek Wólczańskiej
W okresie rozwoju miasta, ulica Wólczańska zyskała na znaczeniu jako miejsce eleganckich pałaców, willi i kamienic. Wznosili je łódzcy fabrykanci, tacy jak Kindermann, Lange, Richter, Huffer oraz bracia Schweikert. Ich inwestycje przyczyniły się do rozwoju architektonicznego i kulturalnego tej części Łodzi.
II Wojna Światowa i Zniszczenia
W czasie II wojny światowej ulica Wólczańska uległa poważnym zniszczeniom. W listopadzie 1939 roku stracono wiele budynków, w tym piękną synagogę znajdującą się pod numerem 6, tuż obok dzisiejszej inwestycji Wólczańska 4. Synagoga, znana potocznie jako „synagoga Litwiaków”, była miejscem modlitw dla Żydów przybywających z rosyjskiej strefy osiedlenia. Dziś teren po synagodze zajmuje parking i budynek prywatnej szkoły.
Budowa Kamienicy
Budowa kamienicy przy ulicy Wólczańskiej 4 rozpoczęła się w 1913 roku i zakończyła w 1914 roku. Kamienica została zaprojektowana na planie zbliżonym do prostokąta i składa się z budynku frontowego, dwóch oficyn bocznych oraz zamykającej oficyny poprzecznej. To sześciokondygnacyjne dzieło architektury stało się ważnym punktem na mapie ulicy.
Dzisiejsza Kamienica
Obecnie kamienica przy Wólczańskiej 4 jest jednym z ciekawszych przykładów architektury historycznej Łodzi, świadkiem przemian miasta i przykładem renowacji oraz dbałości o zachowanie dziedzictwa architektonicznego. Ulica Wólczańska, choć zmieniała się w czasie, nadal pozostaje jednym z ważniejszych miejsc w Łodzi, łączącym przeszłość z teraźniejszością.